Kuyucak ile mesafesi: 13 kilometredir.
Rakımı: 111 metredir.
Köyün Adı Nereden Gelmektedir: Horasan yörüklerinin bu bölgeye yerleşmeleri ile köy oluşmuştur. Daha önceleri Horasan olan köyün adı Horsunlu’ya dönüşmüştür.
Hane Sayısı: 1000 hanedir.
Dere Adları: Horsunlu Çayı, Galebek Çayı’dır.
Köyün Ekonomisi ve Geçim Kaynakları: Köy halkı daha çok yaşlı nüfustan oluşmaktadır. Genç nüfus köyden şehirlere göçmeyi tercih etmişlerdir.
Yetiştirilen Ürünler: İncir, zeytin, portakal, siyah incir (Bursa inciri), pamuk, mısır, yonca, erik, badem köyde yetiştirilen başlıca ürünlerdendir.
Köydeki Yapılar: Horsunlu’da üç tane cami halka hizmet vermektedir: Zeki Bey camii, Çarşı Camii (Horsunlu’nun en eski camisidir.), Dört Eylül Camii. Bir sağlık ocağı, Kuyucak Belediyesi tarafından yapımı devam eden bir sosyal tesis de bulunmaktadır. Beş kahvehane ve bir Atatürk Parkı bulunmaktadır.
Meşhur Bitkiler: Kekik, kara kekik, papatya, şabala, çay kekiği, çorba kekiği (yapımı çok eskiye dayanan bir çorba için kullanılan kekiktir.) dalagan, ebegümeci, turp otu, kapurcuk (geincik), leylek otu, karahindiba, kenker, kara kenker (yılda bir defa yenilmesi sağlık açısından faydalıdır.), körpeden otu, dik kuyruk, saparna, kuşkonmaz, ekşimcik otu da meşhurdur ve salatalarda kullanılır.
Meşhur Yemekler: Arapaşı Çorbası, kırmızı tarhana çorbası, ot kavurması, kuru patlıcan ve kuru biber dolması, keşkek, aşure, kıstırma, yağlı börek, bazlama, yufka yöresel lezzetlerdendir.
Geleneksel Meslekler: Demircilik uzun yıllar içinde yetişen demir ustaları tarafından icra edilen eski bir meslektir. Kancalar, zincirler, tarım araçları ve benzeri metal yapılı eşya ile demir ve benzeri maden parçalarını el ve iş tezgâhları yardımı ile bükerek, döverek veya kalıpla biçimlendirerek işleyen ve onaran kişiye demirci denir.
Ayakkabıcılık: Horsunlu’da en eski mesleklerden biri de ayakkabıcılıktır. Sanayi ürünü olan makinelerle üretime başlanmadan önce bu meslek temsilcileri bütün üretimi elle yapmaktaydı. Deri, özenle ve özel aletlerle işlenerek anatomik ve insan ayağına uyumlu yumuşak ayakkabılar elde edilmektedir. Çekiç, örs, falçata, makas, dikiş iğnesi vb birçok alet ile ayakkabıcılar seri üretim olan fabrikalaşma öncesine kadar elle üretim yapmışlardır.
Semercilik: Semer, yük ve binek hayvanı olarak kullanılan at, eşek ve katır gibi hayvanların taşıyacakları yükün hayvanın sırtına zarar vermemesi için ağaçtan bir iskelet üzerine deri ile keçe arası semer otu gibi malzemeler ile doldurulup sarılarak dikilen bir çeşit eşyadır. Semere palan, semer otuna palan otu da denir. Bu mesleği icra edenlere semerci denilmektedir. Horsunlu’da semercilik yapan kişiler hala bulunmaktadır.
Oymacılık: Ahşap malzeme üzerine çizilen bir desen veya çizimin çeşitli özel kesici ve oyucu aletlerle oyulması ve şekillendirilmesidir. Bu meslek kolu da oldukça eskidir ve bugün Horsunlu’da son temsilcileri ile teknolojiye direnmektedir. Oymacılık ile pek çok sandık, kapı, kaşık, mutfak eşyası usta ellerden çıkarak kullanıma hazır hale gelmiştir. Unutulmaya yüz tutan bu meslek gelecek kuşaklara aktarıldığında bir kültür aktarımı da gerçekleşmiş olacaktır.
Geleneksel Oyunlar: Bakbozuğu, çelik-çomak, sapan oyunudur.
Ali Bilgin Tepesi: Büyük Menderes Ovası’na hâkim olan tepe Horsunlu’ ya 1 kilometre uzaklıktadır. İstikamet olarak Horsunlu’dan İğdecik’e giden yolun dördüncü kilometresinden ulaşılmaktadır. Ali Bilgin Tepesi’nin yüksekliği ovadan yaklaşık 100 metredir. Bu alanda yüksek vadiler de bulunmaktadır. Tepede oldukça çok sayıda kaçak kazı yapıldığı tespit edilmiştir. Bu tepe konum itibariyle stratejik bir özelliğe sahiptir. Tepenin yüzeyinde bulunan çok sayıdaki Arkaik Dönem seramiği dönem olarak M.Ö. 7-5 yüzyıllarına işaret etmektedir. Ali Bilgin tepesine ait bir rivayet vardır. Bu tepenin olduğu bölgede eski bir uygarlık olduğu rivayet edilmektedir. Köyde 4 Eylül kurtuluş etkinlikleri de yapılmaktadır. Bu etkinlikler her yıl halkın coşkuyla katıldığı kutlamalardır.
